Theatherverslag 'Adres Onbekend'

 Hallooo iedereen en welkom weer terug bij een nieuwe post!

Vandaag zal ik wat meer vertellen over het theaterstuk: 'Adres Onbekend'.

Dit theatherstuk werd op woensdag 15 mei enerzijds gebracht door Erik Burke, die de rol vertolkte van de Duitse Martin Schulze en anderzijds door Wim Stevens, die de rol vertolkte van de Amerikaanse jood genaamd Max Eisenstein. Dit gebeurde allemaal boven de eetzaal van SIGO in de oostblok.Voor het toneelstuk begon speelden we eerst een zeer educatieve quiz over de tweede wereldoorlog waar ik zeker het een en ander opgepikt heb. Op deze foto zie je dan ook Senne en ik die samen met Lars, Rune, Axel en Broes de grassprietjes vormden in de quiz en ons naar een mooie tweede plaatst konden werken. Ik vond dat dit toneelstuk veel verschilt met een normaal toneelstuk omdat de personages wel communicatie hadden, maar zonder interactie, dit gebeurde allemaal via brieven. Ik vond dit dus ook zo'n mooi stuk, doordat het waargebeurd was.

Het verhaal wordt verteld aan de hand van brieven die Max en Martin naar elkaar stuurden rond 1933,dit is dus 6 jaar voor de oorlog begon. Max en Martin kenden elkaar dus ook al van toen ze samen nog in San Fransisco woonden maar Max besloot om terug te verhuizen naar Duitsland om zijn kinderen dan ook duits op te voeden. Martin was in Duitsland wanneer Adolf Hitler groeide met zijn partij: 'de NSDAP'. Hitler voerde toen ook maatregelen in die inhielden dat alle informatie onderschept mocht worden voor controle, toen maakte Martin het ook duidelijk dat zijn vriend Max moest stoppen met brieven sturen omdat hij joods was. Rond dezelfde tijd ging de dochter van Max naar Berlijn om haar dromen in het theather na te jagen maar gaf haarzelf vrij als jood. Later vluchtte ze en zocht ze onderdak bij Martin, maar hij liet haar niet binnen doordat hij een groep soldaten buiten zag marcheren en niet medeplichtig wou zijn. De dochter probeerde nog snel te vluchten maar werd opgepakt en later ook vermoord. Toen Martin dit vertelde aan Max was hij woedend, Max wilde zohard wraak nemen dat hij brieven bleef schrijven naar Martin met 'geheime codes' die eigenlijk niet betekenden. toen deze brieven onderschept werden werd Martin opgepakt en vermoord.

De quiz die we kregen voor het toneelstuk was een goede voorbereiding op het toneelstuk omdat we zo al wat wisten over wat het toneelstuk ging gaan. We leerden dan ook wat geschiedenis over de tweede wereldoorlog en de oorzaak wat dan ook  belangrijke informatie ging zijn voor het toneel, zo leerden bijvoorbeeld over de NSDAP en dat zij de berichten onderschepten en over de bruinhemden en stormtroopers. Ook was deze workshop gewoon een toffe actieve interactie waarin je niet heeltijd moest stilzijn en stilzitten. 

Ik heb wel al redelijk wat ervaring met toneelstukken, met school doen we het af en toe en 1-2 keer per jaar ga ik samen met mijn ouders en broer naar een toneel gaan kijken. Voor mij zijn de belangrijkste elementen van een toneel enerzijds de verhaallijn, en anderzijds de humor. Ik vond het toneelstuk een heel mooi verhaal wat de acteurs heel mooi gespeeld hebben, ik ben ook zeer geïntereseerd in de geschiedenis wat jullie wel weten vanuit mijn vorig boekverslag, en dat het waargebeurd is is zeker ook een pluspunt voor mij. MAAR ik vond dat er niet heel veel humor in het verhaal zat wat natuurlijk ook wel te begrijpen is omdat het over de grootste oorlog der tijden gaat, maar een beetje humor kan nooit kwaad. des omdanks de weinige mate in humor had dit toneel nog steeds aan mijn hoge verwachtingen voldaan en was dit een geslaagde voormiddag.

Ik vond het zeker een meerwaarde dat dit verhaal gespeeld was aangezien dat ik echt geen grote fan ben van lezen, maar dit is niet de enigste reden. Doordat dit verhaal gespeeld is zit je ook veel meer in het verhaal zoals in een film. De emoties waren veel echter zoals toen Max erachter kwam dat zijn dochter stierf en je zelfs een traantje in zijn ogen zag, dit vond ik het sterktst aan het verhaal. Maar ook doordat ze jaren 30 kleren dragen en het decor zoals de doos met sigaren en de glaasjes whiskey voel je je echt meegetrokken in dit verhaal.

Dit verhaal heeft mij geleerd dat wraak en verraad nooit de oplossing zijn, de acties die Max op het einde deed hebben er niet voor gezorgd dat zijn dochter terug kwam, maar hebben er echter voor gezorgd dat hij zijn oude vriend uit San Fransisco verloren is. Dit verhaal heeft mij geleerd dat als een echte vriend in de problemen zit of familie van hem in de problemen zit, dat je dat altijd helpt. Niet zoals dat Martin de dochter van Max zo op straat achterliet voor de Nazis.

Dit verhaal heeft echt geraakt en verrast dat zo'n goede vriendschap tussen Max en Martin zo kan eindigen uit wraak. Ik vond persoonlijk dat Martin haar moest binnenlaten, maar hij was gewoon bang en het gebeurde gewoon allemaal te snel. Volgens mij moest Max dan ook proberen te luisteren naar wat Martin te zeggen had en zijn vriend vergeven in plaats van hem te verraden. Dit heeft me doen inzien dat zelfs de beste vrienden elkaar kunnen verraden voor hun eigen bestwil.

Als ik hierover zal praten met een vriend die dit nog niet heeft gezien maar wel wilt zien, zal ik niet twijfelen en zeker mee gaan, maar alleen zou ik dit niet doen omdat ik niet graag dingen alleen doen. Ik zal dit toneel zeker aanraden aan mensen die dit nog niet gezien hebben en hoop dat zij zo ook nog iets bij zullen leren.

Ik begrijp niet zo goed waarom we dit vanuit de lessen Nederlands zien, misschien omdat het literatuur is maar het zou veel logischer zijn om dit te krijgen vanuit de lessen geschiedenis aangezien dit toch wel een van de grootste dingen uit de geschiedenis is. Maar zolang leerlingen dit mooie toneelstuk maar kunnen zien, maakt het mij niet veel uit vanuit welk vak wij dit krijgen.

Dankuwel voor jullie leesaandacht en hopelijk heb ik een paar van jullie overtuigd om dit toneelstuk te bekijken.

Tot mijn volgende post!